 |
| พระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวร ศิลปะไทยสมัยศรีวิชัย (พุทธศตวรรษที่ 14 - 15) |
ศิลป-, ศิลป์, ศิลปะ [สินละปะ-, สิน, สินละปะ] น. ฝีมือ, ฝีมือทางการช่าง, การแสดงออกซึ่งอารมณ์สะเทือนใจให้ประจักษ์เห็น โดยเฉพาะหมายถึง วิจิตรศิลป์; (กลอน) ศร เช่น งามเนตรดังเนตรมฤคมาศ งามขนงวงวาดดังคันศิลป์. (อิเหนา), พิศพักตร์ผ่องพักตร์ดั่งจันทร พิศขนงก่งงอนดั่งคันศิลป์ (รามเกียรติ์ ร. ๑). (ส. ศิลฺป; ป. สิปฺป ว่า มีฝีมืออย่างยอดเยี่ยม).
ในภาษาอังกฤษ ใช้คำว่า Art เป็นคำนาม ซึ่งแปลเป็นไทยได้ว่า ศิลปะ, งานศิลปะ, ศิลป์, ฝีมือ, อุบาย, ความสามารถ และ คำคุณศัพท์ ใช้คำว่า artistic แปลเป็นไทยได้ว่า ศิลปะ, งดงาม, วิจิตร, เล่ห์กระเท่ห์, เกี่ยวกับศิลปะ
ข้อมูลบางส่วนจากเว็บ www.ศิลปะไทย.com
